സമ്പന്നമായ ഇന്നലെകളെ ഓര്ത്തു അഭിമാനിക്കുന്ന നാം,
എപ്പോഴും ഇന്നിനെ
ഓര്ത്തു വേവലാതിപ്പെടുന്നു.
കലി കാലം എന്ന് ഇന്നിനെ വിവക്ഷിക്കുന്നു.
എങ്കിലും നാം ഇന്നിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്.
ഇന്നിന്റെ ഓട്ട പാച്ചിലിനിടയില്
ഒന്നിനും നമുക്ക് കഴിയുന്നില്ല.
സ്നേഹിക്കാനും ആദരിക്കാനും നാം മറന്നു
പോകുന്നു.
വിചിത്രമെന്നു പറയട്ടെ, നിന്ദിക്കാനും വേദനിപ്പിക്കാനും നാം നേരം
കണ്ടെത്തുന്നു.
ആരും ഇതില് നിന്ന് വേറിട്ടവരല്ല. മത്സരത്തിന്റെ 'തത്രപ്പാടില്' സംഭവിച്ചു പോകുന്നതാണ്.
അതിനാല് എഴുത്തിനിടെ, ക്ഷോഭം
കണ്ടാല് ക്ഷമിക്കുക.
പുരാവൃത്തവും സമ കാലികവും ഇഴ കോര്ത്ത്,
തെരുവിന്റെ ആര്ത്ത നാദം ഇടയ്ക്കിടെ ഓര്മിച്ചു,
സ്മൃതി ചിത്രങ്ങളെ വിസ്മരിക്കാതെ,
നമുക്ക് കണ്ടു മുട്ടാം.
ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ ഇട പഴകാം.
പിഴവുകള് പൊറുത്തു
തരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ തുടങ്ങട്ടെ..
Ikka,
ReplyDeleteI never knew you had the gift of writing.It's amazing.I will keep reading and soon learn to write some thing in malayalam.Keep going.
Thnx
ReplyDeleteഅല്ല എന്ത് പിഴവ് പൊറുത്തു തരുന്ന കാര്യമാണ് കവി ഉദ്ദേശിച്ചത് ? ങേ ?
ReplyDelete